Οδοντικά Εμφυτεύματα: Ξεχάστε τις κινητές οδοντοστοιχίες!
- Τι είναι εμφύτευμα;
- Σε ποιες περιπτώσεις προτείνεται η χρήση των εμφυτευμάτων;
- Πόσο καινούργια είναι τα εμφυτεύματα; Μήπως είναι ακόμα νωρίς;
- Πολλές φορές ακούμε περί «ξένου σώματος που μπορεί να μην το δεχθεί ο οργανισμός». Υπάρχει θέμα απόρριψης;
- Η μέθοδος αυτή είναι εφαρμόσιμη σε όλους;
- Τι εγγυήσεις δίνονται για μια προσθετική εργασία επί εμφυτευμάτων;
- Πόσο σύντομα μπορούν να τοποθετηθούν τα δόντια;
- Κάτω από ποιες συνθήκες πραγματοποιείται η επέμβαση; Είναι επίπονη;
- Τα δόντια που στηρίζονται σε εμφυτεύματα έχουν κάποια αισθητική διαφορά από τα υπόλοιπα δόντια;
- Πώς συγκρίνεται το κόστος των εμφυτευμάτων με τις πιο κλασσικές λύσεις;
Είναι μία μεταλλική βίδα από τιτάνιο που τοποθετείται στη γνάθο με σκοπό την υποστήριξη προσθετικής εργασίας.
Αυτό εξαρτάται από τις ανάγκες του ασθενούς. Ένα μόνο εμφύτευμα μπορεί να χρησιμεύσει στην αποκατάσταση ενός ελλείποντος δοντιού, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο την κλασσική λύση μιας γέφυρας η οποία θα επιβαρύνει τα γειτονικά υγιή δόντια (Εικ. 1-2). Τοποθετήστε τον δείκτη του ποντικιού επάνω στις εικόνες.
Περισσότερα εμφυτεύματα μαζί, μπορούν να αντικαταστήσουν περισσότερα του ενός δόντια αποφεύγοντας έτσι την κατάληξη σε κινητή οδοντοστοιχία, την γνωστή σε όλους μας «μασέλα» (Εικ. 3-4). Τοποθετήστε τον δείκτη του ποντικιού επάνω στις εικόνες.
Η σύγχρονη εμφυτευματολογία έχει μια επιστημονική και κλινική παρουσία που ξεπερνά τα σαράντα χρόνια. Είναι παγκοσμίως εδραιωμένη και αποτελεί λύση απλή και καθημερινή. Η όποια δυσπιστία οφείλεται σε πλημμελή ενημέρωση και τείνει να εξαφανιστεί. Τόσο οι ασθενείς όσο και οι συνάδελφοι οδοντίατροι γνωρίζουν ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων το οδοντικά εμφυτεύματα προσφέρουν λύσεις καλύτερες και αποτελεσματικότερες των συμβατικών μεθόδων.
Πρόκειται για μια γνωστή λανθασμένη αντίληψη. Για απόρριψη θα μιλήσουμε στις μεταμοσχεύσεις οργάνων (ήπατος, καρδιάς κτλ) όπου υφίσταται η πιθανότητα αναγνώρισης του μοσχεύματος ως «ξένου» από τον ανθρώπινο οργανισμό. Το τιτάνιο, από το οποίο κατασκευάζονται τα εμφυτεύματα ανήκει στην κατηγορία των «βιοσυμβατών» υλικών, μπορεί δηλαδή να συνυπάρξει με ζωντανούς ιστούς χωρίς επιπλοκές. Είναι άλλωστε γνωστό ότι τα μεταλλικά υλικά (λάμες, καρφιά κτλ.) που χρησιμοποιούνται ευρέως στην ορθοπεδική χειρουργική (αντιμετώπιση καταγμάτων, αρθροπλαστικές επεμβάσεις κ.α.), προτού εμφανιστούν τα οδοντικά εμφυτεύματα, είναι επίσης από τιτάνιο.
Θα πρέπει να τηρούνται κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις που σχετίζονται τόσο με γενικούς όσο και με τοπικούς παράγοντες. Ο ασθενής πρέπει να μην πάσχει από κάποιες σοβαρές γενικές παθήσεις όπως για παράδειγμα ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης. Χρειάζεται λοιπόν ένα ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό. Μια συγκεκριμένη ποσότητα οστού στη γνάθο είναι απολύτως αναγκαία πράγμα που διαπιστώνεται με έναν ακτινογραφικό έλεγχο. Εντούτοις, μια πληθώρα τεχνικών για την διαμόρφωση και βελτίωση της προς εμφύτευση περιοχής είναι σήμερα διαθέσιμες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Τέλος, το βαρύ κάπνισμα και η κακή στοματική υγιεινή πρέπει οπωσδήποτε να ελεγχθούν πριν την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.
Δεδομένης της σωστής χειρουργικής τοποθέτησης των εμφυτευμάτων από έναν εξειδικευμένο οδοντίατρο (περιοδοντολόγο, εμφυτευματολόγο, γναθοχειρουργό), της ισορροπημένης φόρτισης με τα προσθετικά δόντια, της διατήρησης υψηλού επιπέδου στοματικής υγιεινής από τον ασθενή και τέλος της τουλάχιστον ανά έτος συντηρητικής ακτινολογικής και κλινικής παρακολούθησης, το ποσοστό επιτυχίας είναι της τάξης του 99 % για μια χρονική διάρκεια 8 – 10 ετών, όπως αποδεικνύεται από σύγχρονες επιστημονικές έρευνες. Οι όποιες αποτυχημένες προσπάθειες είναι σήμερα συνδεδεμένες με την πλημμελή στοματική υγιεινή, με κάποια επιμόλυνση κατά την αρχική επούλωση ή ακόμα με την λανθασμένη προσθετική επιβάρυνση του εμφυτεύματος. Στην πλειονότητα δε των περιπτώσεων έχουμε την δυνατότητα να τοποθετήσουμε ένα νέο εμφύτευμα, στην ίδια περιοχή όπου παρουσιάστηκε κάποιο πρόβλημα.
Ανάλογα με το εκάστοτε περιστατικό απαιτείται μια περίοδος αναμονής μεταξύ τριών και έξι μηνών για να ενσωματωθούν τα εμφυτεύματα στη γνάθο. Επίσης, σε περιπτώσεις περισσοτέρων εμφυτευμάτων, εφαρμόζεται επιτυχώς την τελευταία δεκαετία η μέθοδος της άμεσης φόρτισης κατά την οποία ο ασθενής «φοράει» τα δόντια του μέσα σε διάστημα ολίγων ημερών από την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται στο οδοντιατρείο. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην τήρηση απόλυτης ασηψίας για αποφυγή μετεγχειρητικών επιπλοκών. Καλό είναι να χρησιμοποιείται ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα. Εφαρμόζεται τοπική αναισθησία, όπως δηλαδή και για ένα απλό σφράγισμα ενός χαλασμένου δοντιού. Έτσι, και σε συνδυασμό με ειδική φαρμακευτική αγωγή μπορούμε να υποσχεθούμε καθόλου πόνο τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την επέμβαση.
Απολύτως καμία. Οι μέθοδοι και τεχνικές που χρησιμοποιούνται, επιτρέπουν την πραγματοποίηση αποκαταστάσεων πανομοιότυπων με αυτές που τοποθετούνται πάνω σε φυσικά δόντια (θήκες, γέφυρες) και δίνουν την εικόνα υγιών και όμορφων δοντιών.
Τα εμφυτεύματα είναι σε απόλυτους αριθμούς ακριβότερα από τις συμβατικές λύσεις. Είναι όμως μια λανθασμένη σύγκριση διότι πρόκειται περί θεραπειών με ριζικές διαφορές. Από τη μια πλευρά έχουμε επιβάρυνση υγιών φυσικών δοντιών, ψυχολογικά και λειτουργικά άβολες μερικές («μηχανάκια») και ολικές οδοντοστοιχίες («μασέλες») που ενοχλούν και μετακινούνται κατά τη μάσηση ή / και την ομιλία. Αντίθετα, μια προσθετική εργασία στηριζόμενη σε οδοντικά εμφυτεύματα είναι σταθερή, λειτουργική, ανεξάρτητη από τα γειτονικά φυσικά δόντια, σε πολλές δε περιπτώσεις είναι και αισθητικά ανώτερη από τις εναλλακτικές προσθετικές λύσεις.